නුඹ නිසා ලියැවින

හෙට සිට මට නුඹට මගේ බිරිඳ යැයි කියන්නට පුලුවන්.

මම භාෂාවේ හෝ ජීවිතයේ ව්‍යාකරණ නොදත්තෙක් බව නුඹට අමුතුවෙන් කියන්නට ඕනෑ නැති බව මම අදහමි. ඒ නුඹ තරම් මා තේරුම් ගත් කෙනෙක්, අපිළිවෙල මගේ ජීවිතයේ අදුරු අහුමුලු වලට පවා පෙම් කල කෙනෙක් මා නොදන්නා නිසාය. මගේ අම්මා මට බෙහෙවින් ආදරය කලාය, තවමත් කරන්නීය නමුත් නුඹ තරම් ඈ වත් මාව තේරුම් ගත්තායැයි මම නොසිතමි.

මම කලුවරට පෙම් කරමි. ජීවිතය ගැන ලෝකය ගැන විකාරරූපී වූද විටෙක භයංකාර වූද සිහින දකින්නට කැමැත්තෙමි. පත්තර පිටු වල සහ කතා පොත් වල මිනී මැරුම් අපරාධ ගැන පුවත් රස කර කර කියවමින් බත් කමි, තේ බොමි.

මස් කඩයක් අසලින් යද්දී සත්ව විලාපයක් ඇසුණු තවත් දවසක වේල් ගණනක් නිරාහාරව සිටිමි. එදිනෙදා වේල පිරිමහගන්න මුට්ට කර ගහන මිනිසෙක් දැක ඇස් බොද කර ගනිමි. විටෙක රහසින් හඩමි.

නුඹ ඒ වග දන්නවා ඇති.

සියල්ලකටම වඩා ඒ සියල්ලක්ම මැද මම මිනිසුන්ට සහ ලෝකයට ප්‍රේම කරනා වග නුඹ දන්නවා ඇති.
නුඹේ ඒ දැනීමට මම පෙම් කරමි.

ජීවිතය නූල් බෝලයක් සේ පැටලී තිබුණ අවධියක අප හමුවීම අහම්බයක් විය හැක. ඒ වන විට මම ජීවිතය පසෙකට විසි කරදා සිටියෙමි. බිදෙන් බිද පැයෙන් පැය දිග ඇරෙන විනාශය අබිමුව මත් වතුරෙන් කවියකින් දෑස් වසා උන්නෙමි. ජීවිතය යනු මහ උගුලක්යැයි ඇදහුවෙමි. මහා ඛේදවාචකයක් අබිමුව වුව ඒ ජීවිතේ ස්වභාවයයැයි නි‍සොල්මන් වී උන්නෙමි.
ඒ මා අනිත්‍යය වටහා ගත් නිසා නොව පළා ගිය නිසාවෙනි.

දැන් මම නැවත කදුලු ලුණු රස හදුනමි. හදවතේ ලේ වල උණුසුම හගිමි.
ඒ නුඹ නිසාවෙනි.

හැඩපලු ගෙතුන ජීවිතයක් දෙස නුඹ තරම් උපේක්ෂාවෙන් බැලීමට තවත් කෙනෙකුන්ට හැකිවේදැයි මම නොදනිමි. නුඹ බොහෝ කාලයක් බලාගෙන උන්නාය.අදටත් එසේමය...හැඩි උන ජීවිත මලුව අමදින්නට නුඹ මුස්න ගෙන නාවාය. ඒ වෙනුවට මා නිදහසේ ගලන දෙස නුඹ ප්‍රීතියෙන් වින්දාය. ඒ අතරතුර නොදැනීම මම රිද්මයක් ලද්දෙමි...නුඹ නිසාවෙන්.

මගේ අපිළිවෙල කවි අතර නුඹේ අත් ගැටුනු විට ඒ තුළින් පෙරදාක නොදුටු දීප්තියක් මම දකිමි. මම මා ගැනම විස්මයට පත්වෙමි. ඒද නුඹ නිසාවෙනි.

නීතිමය බැදීමක අවැසිතාවයක් අපට කවදත් නොදැනුණි. හෙට මෙන්ම මතුදාද අප අපව වින්දයුරු අංශුමාත්‍රයකින් හෝ වෙනස් කරන්නට එයට හැකි නොවෙතැයි මම සිතමි. නමුත් මේ උදාවන්නේ අපේ ගමනේ තවත් එක් සුන්දර සිහිවටනයකි. එය විදින්නට මම පුල පුලා මග බලා හිදිමි.


හෙට සිට මම නුඹට බිරිඳ යැයි අමතමි.

භාෂාව අමතක කොට යළි මුල සිට ඉගෙන ගෙන හෝ මම එය ලියමි,කියවමි,තෙපලමි.

අම්මා තරම්ම සුන්දර වදනකි ඒ.

නුඹ නිසාවෙන්ම එය හුරුවෙන්න තෙපලන්න තරම් සුන්දර වචනයකි.