"ළමයි..චිත්‍රපොත් අතට ගන්න".
උදුලා ටීචර් පන්තියට අණ කරයි. නිමල් උදුලා ටීචර්ට කැමතිය. ඇය එකේ පන්තියේ කොඩිකාර ටීචර් මෙන් සැරපරුෂ තැනැත්තියක් නොවීම ඊට හේතුවයි. උදුලා ටීචර් කිසි දවසක කිසිවෙකුට වේවැලෙන් නොතලයි. චණ්ඩිකම් වලට ප්‍රසිද්ධ සනාට වුව ඇය කිසිදාක වේවැල් පහර නොදුන්නාය.
"අද අපි අඳින්න යන්නෙ ගමරාල කෙනෙක්ව. පුතාල ගමරාලලව දැකල තියනවද? කෝ අත් උස්සන්න බලන්න.."
තාත්තා නත්තලට ගෙනැත් දුන් දෙවුලොව ගිය ගමරාල පොතේ ගමරාලගේ හැඩරුව නිමල්ගේ සිහියට ඒ. නිමල් අතක් උස්සයි. ඒ ගමන්ම පන්තියේ අනිත් යාලුවන්ද අත් ඔසවා ඇද්දැයි බැලීමට පුටුවෙන් මදක් ඉස්සී වට පිට බලයි. අනිත් ළමයි සියල්ලගේම අත්ද ඉහලට ඉස්සී ඇත..
"බොහොම හොදයි. එහෙනම් දැන් අපි අඳින්න පටන් ගමු. ගන්න පැස්ටල් පෙට්ටිය එළිය‍ට. හැමෝම ලස්සනම ලස්සන චිත්‍රයක් අදින්න ඕනෙ හොඳඳ. හොදම චිත්‍රය තෝරලා මම පන්තියේ ඉස්සරහින් එල්ලනවා හැමෝටම පේන්න."
නිමල් පාට පෙට්ටියද පැන්සල හා ඉරේසරයද ගෙන චිත්‍රපොත උඩ තබා ගත්තේය. ඔහුට හරි සතුටුය. නිමල් චිත්‍ර ඇදීමේ රුසියෙකි. සමීරලා, සුරංගලා තවම අදින්නේ කෝටු බබ්බුය. ඒ අතින් හොද හැඩ ඇති රවුම් මුහුණු වලින් සහ මස්පිඩු සහිත අත් පා වලින් යුතු මිනිස් රූප ඇදීමට නිමල් සමතෙකි. සතිපතා කියවන චිත්‍රකතා පත්තරවල චරිත නිමල්ගේ මේ සමත් කම වැඩි දියුණු වීමට රුකුල් දුන් හේතුවයි. ටෝගා සහ නිවුරෝ නිමල්ගේ ප්‍රියතම චරිතය. හෑම සතියකටම වරක් අක්කලා විසින් මිලදී ගන්නා සිත්තර සත්සිරි වැනි චිත්‍රකතා පත්තර අක්කලා නිවසේ නැති අතරතුර ඔවුන්ගේ මෙට්ටය යටින් ගෙන හොරෙන් කියැවීම නිමල්ගේ විනෝදාංශයකි. එය අක්කලාට රහසක් නොවූවද ඔවුන්ද ඒවා කියවන්නේ නිවසට හොරෙන් බැවින් අක්කලාද ඒ පිළිබද නොදත් සේ හිඳිති. මුලින්ම ටෝගා සහ නිවුරෝ කතාද ඉන්පසු ඉන්ස්පෙක්ටර් ශ්‍රීනාත් සහ ගජමෑන් ද ගැටයාවද නිමල් කියවයි. ඉඩ ඇති හැම විටකම යෝධ සිරුරෙන් සහ පිරුණ මස්ගොබ වලින් පිරිපුන් දැවැන්ත කඩුවක් අතේ දරාගෙන බ‍දේ කඩු කොපුවක් පැළද සිටින වීරයන් සිත්තම් කිරීමට නිමල් ඉතා කැමතිය. එකේ පන්තියේදී භාවිතයට ගත් පොත් වල ඉතිරි වූ හිස් පිටු පුරා නිමල් සිත්තම් කර ඇත්තේ එවන් වීරයන්වය.
නිමල් චිත්‍රපොතේ පලමු පිට පෙරළයි. සුදු හිස් කොළය අලුත්වට දිළිසෙයි. ඔහු එය අත්ලෙන් පිරිමදියි.
ගමරාලට අන්දවන්නේ සරමක්ද අමුඩයක්ද යන්න නිමල්ට පැණයකි. අමුඩයක් අදින්නට නම් කුඹුරට යා යුතුයි. ඒ සමග උදැල්ලක්ද ඇදිය යුතුවේ. එවිට ඔහු ගමරාල කෙනෙකුට වඩා ගොවිරාල කෙනෙකු සේ පෙනෙනු ඇත. ගමරාල කෙනෙකුටත් ගොවිරාල කෙනෙක් විය හැකි නොවේදැයි යන කල්පනාවේ ඔහු මදක් නිමග්න විය.
සරමක්ද ඇදගෙන ගෙමිදුලට වී සිටින ගමරාල කෙනෙක්ව ඇන්දහොත් ඊට පිටුපසින් ගෙයක්ද සිතුවමට නැගිය හැක. තව මල් හා එළවලු පාත්තියක්ද සතුන්වද පසු බිමෙන් ඇදිය හැකිවේ. එය වඩාත් කදිමය.එහි බොහෝ දේ ඇත.
අවසානයේදී සරමක් ඇදගත් ගමරාල කෙනෙක්ව ඇදීමට නිමල් තීරණය කළේය.
ගමරාලගේ මුහුණ මුලින්ම ඇදිය යුතුයයි නිමල් සිතාගෙන උන් බැවින් මේ වන විට රවුම් මුහුණේ තරමක් ලොකු ඇස් දෙකට, කුඩා නාසයට පහලින් තරමක් දළ උඩු රැවුලක්ද සිත්තම් වන්නට පටන් ගෙන තිබුණි. ගමරාළට ඇත්තේ කාරුණික මුහුණකි. කො‍ටුවේ කුකුල්ලුන් කන්නට එන නරිරාළට හැරුණ කල අන් සියල්ලන්ටම ගමරාළ හරි කරුණාවය. නිමල් වඩාත් කැමති පාට ගැන්වීමේ ක්‍රියාවලියටය. චිත්‍රය පාට කරන තුරු නිමල්ට ඉවසුම් නැත. එහෙත් ඊට පෙර ගමරාලගේ අත් පාද කකුල්ද ගෙවත්තද සිත්තමට නැගිය යුතු වේ..
උදුලා ටීචර් පන්තියේ ඔබ මොබ සක්මන් කරනයුරුද ඒ අතරතුර ඉදහිට එකෙක් දෙන්නෙක්ගේ අඳිමින් පවතින චිත්‍ර වලටද එබිකම් කරන අන්දමද නිමල්ට පෙනේ. ටීචර් පන්තියේ පසුපසට ගිය මොහොතක් බලා නිමල් අවට මිතුරන්ගේ චිත්‍ර දෙස විමසුම් ඇස යොමු කරන්නට විය.
උපුල් තවම චිත්‍රයේ ඇඳ ඇත්තේ ස්වල්පයකි. ඔහු කෝටු අත් දෙකක් ඇද අහවර වී විශාල හිසක් අදිමින් පසුවෙයි. සුරංග හා සමීරද චිත්‍රයෙන් නිමවා ඇත්තේ ස්වල්පයකි. ඒවායේ එතරම් සිත්ගන්නාසුලු පෙණුමක් නැතැයි නිමල්ට සිතුණි. සජිත්ගේ චිත්‍රය අනික්වාට වඩා තරමක් හොඳය. නිමල් හැරුණු කල අත් පා රවුම් මිනිසුන්ව අදින්නේ සජිත් පමණකි. එසේ වුවද එය තමන්ගේ සිතුවමේ ගමරාල තරම් හැඩ ඇතිව ඇඳ නැති වගට නිමල්ට කිසිදු සැකයක් නැත.
ගමරාලට ඉරි ඉරි සරමක් ඇන්දවීමෙන් පසු නිමල් චිත්‍රයට එකතු කළ යුතු අනික් දෑ සිත්තම් කරන්නට පටන් ගත්තේය. පිදුරු සෙවිලි කල කුඩා නිවසක්ද, ළිඳක්ද, ගස් කොළන්ද සිත්තම් කර අවසන චිත්‍රයේ පසෙකින් දඩෝරියෙක්වත් සිත්තම් කලොත් හොදයැයි සිතුන බැවින් බලු නගුටෙක්ද චිත්‍රයට එකතු විය.
ඌව රතු පා‍ටින් පාට කරන්න ඕනෙ.
නිමල් සිතීය.
උදුලා ටීචර් තවමත් පන්තිය වටා සංචාරයේ නිරත වන ගමන්ය. දෙතුන් දෙනෙක් චිත්‍රය ඇඳ අවසන් කර තිබූ හෙයින් ඇය ඒවාද එකතු කරන්නට විය.
සුරංගද සමීරද මේ වන විට චිත්‍ර නිමකොට අවසන්ය. සජිත්ද ඔහුගේ චිත්‍රය සෑහෙන දුරට පාට කර අහවරය. පාට ගෑ බොහෝ තැන්වල හිඩැස් වලින් යුක්ත එය එතරම් සුන්දර එකක් නොවීම ගැන සතුටක් නිමල්ගේ සිතේ මෝදු වන්නට විය.
බල්ලාට රතුපාට ගෑමෙන් අණතුරුව තව ඉතිරිව ඇත්තේ පසුබිම පින්තාරු කිරීම පමණි. නෙක වර්ණ පැස්ටල් කූරු අතරින් පසුබිමට ඔබින වර්ණයක් තෝරාගැනීමට නිමල් මොහොතක් ගත කලේය.
අවසනදී ඔහුගේ සිත් ගත්තේ තද කොළ වර්ණයයි.
"ෂා නිමල් මාර ලස්සනයිනෙ මේක."
චිත්‍රය පාට ගා අවසන් වෙත්ම යාබද පුටුවේ සිටි උපුල් නිමල්ට රහසින් කීය. නිමල්ගේ සිත සතුටින් ඉපිල යන්නට විය.
"ඔයාගෙ චිත්‍රෙත් ලස්සනයි."
එතරම් ලස්සනක් නැති වුවත් නිමල් උපුල්ගේ සිතුවම වර්ණනා කළේය.
සිතුවමෙහි පසුපස නම ලියා උදුලා ටීචර්ට බාර දෙන්නට මත්තෙන් යළිත් වරක් අවට පෙනෙන මිතුරන්ගේ චිත්‍ර දෙසත් තමාගේ චිත්‍රය දෙසත් බලා සැසදීමට නිමල් අමතක නොකලේය. ඒ හැමකකටම වඩා තමන්ගේ චිත්‍රය කැපී පෙනෙන ලස්සනකින් යුක්තයැයි නිමල් නැවත නැවතත් සිතුවේය. උදුලා ටීචර් නිසැකවම තමන්ගේ සිතුවම පළමුවැනියාට තෝරා ගනු ඇතැයි නිමල්ට සිතුණි. කොළපාට පසුබිමේ රතුපාට බල්ලා සහ කරුණාවන්ත ගමරාළ සහිත චිත්‍රය පන්තියේ ඉදිරිපසින් රැ‍‍දෙනු ඇත. ඊට යටින් නිමල්ගේ නමද සටහන් වන්නට බැරි නැත.
දැන් හොදම චිත්‍රය තේරීමේ වෙලාවයි.
"නිමල්ගේ චිත්‍රය තමයි ලස්සනම"
ගුරුතුමිය නම් කියවන ගමන් සමග සිසුන්ගේ චිත්‍ර පන්තියට පෙන්වද්දී අවට සිටි මිතුරන් කිහිප දෙනෙක්ම එසේ කියණු නිමල්ගේ සවණ වැකිණි. සියුම් ආඩම්බරයකින් සිත පිරී යන්නට විය.
"දැන් ළමයි කියන්න බලන්න මේ දැකපු චිත්‍ර වලින් කාගේ චිත්‍රයද වඩාත් ලස්සන කියලා."
චිත්‍ර ප්‍රදර්ශනය කිරීමෙන් අණතුරුව උදුලා ටීචර් පන්තියෙන් විමසුවාය.
පන්තියේ ළමෝ එක්වරම නම් කියා කෑ ගසන්නට වූහ. වැඩිපුරම ඇසුනේ තමන්ගේ නම වග නිමල්ට සැක නැත. කිහිප දෙනෙක් සජිත් ගේ නමද කියනු යාන්තමට මෙන් නිමල්ට ඇසුණි."හා ළමයි දැන් නිශ්ශබ්ද වෙන්න. අපි බලමු එහෙනම් ඒ චිත්‍ර"
උදුලා ටීචර් නිමල්ගේ චිත්‍රයද සජිත්ගේ චිත්‍රය දෑතට ගෙන පන්තියට දිස්වන සේ අල්ලා ගත්තාය.
සජිත්ගේ චිත්‍රයේ සිතුවමට නගා තිබුණෙ ගමරාළ සහ ඔහුගේ නිවසයි. ගෙවත්තේ බිම කොළ පාටටද පසුබිම ලා නිල් පාටටද වර්ණ ගන්වා තිබුණි.
"කෝ දැන් සජිත්ගේ චිත්‍රෙ ලස්සනයි කියන අය අත් ඔසවන්න බලන්න."
අත් දෙක තුනක් එසවුනි. ඒ අතර සජිත්ගේ මිතුරු රුවන් හා කමල්ද වූහ.
"එතකොට නිමල්ගේ චිත්‍රෙ ලස්සනයි කියන අය අත් ඔසවන්න බලන්න."
උදුලා ටීචර් එසේ කියා අහවර වීමටත් මත්තෙන් පන්තියම වාගේ අත් එසවූහ. නිමල්ට දැනුනේ උහුලා ගත නොහැකි තරම් ප්‍රීතියක් සහ ආඩම්බරයකි. තමන්ගේ චිත්‍රයට සජිත්ද අත ඔසවනු දැක නිමල්ගේ සිත සජිත් පිළිබද මහත් මිතුරු සෙනෙහසකින් දැල්වී ගියේය.
"වැරදියි...."
නිමල්ගේ සිතේ මහත් තිගැස්මක් ඇති කරමින් උදුලා ටීචර්ගේ වදන් අනපේක්ෂිත අයුරින් රැවු දුනි.
නිමල් තුෂ්නිම්භූත විය.. පන්තියේ අනිත් ළමුන්ද මහත් පුදුමයෙන් කසුකුසු ගාන්නට විය.
"ළමයි නිශ්ශබ්ද වෙන්න.."
ළමුන්ගේ කතාබහ අතරින් උදුලා ටීචර්ගේ හඬය.
"නිමල්ගෙ චිත්‍රයේ පසුබිමට එයා ගාල තියෙන්නෙ තද කොළපාට. අපි පසුබිමක් පාට කරද්දි කවදාවත් තද පාටවල් යොදාගන්න හොද නැහැ. ඒකට යොදාගන්න ඕනෙ ලා පාටවල්. දැන් බලන්න සජිත්ගේ චිත්‍රය. ඒකට ගාල තියෙන්නෙ ලා නිල් පාට. කොච්චර ලස්සනද පැහැදිළිද කියල බලන්න. ලා නිල් කහ රෝස වගේ ලා පාටවල් තමයි පසුබිමට ගාන්න සුදුසු. ඒ නිසා මේ දෙකෙන් හොදම චිත්‍රය සජිත්ගේ චිත්‍රය.."
"ඒ උනාට නිමල්ගෙ ගමරාල ලස්සනයිනෙ"
කවුදෝ මිතුරෙක් හෙමින් කියනු සිහිනෙන් මෙන් නිමල්ගේ සවණ වැකුණි.
"නිමල් මීට පස්සෙ පසුබිම පාට කරද්දි මේ වගේ තද පාට එහෙම ගාන්නෙ නැහැ."
චිත්‍රය නිමල් අතට දෙන ගමන් උදුලා ටීචර් පැවසීය. නිමල් චිත්‍රය ඩෙස්කුව මත තබා ගත්ගමන් මුහුණ බිමට බර කර ගත්තේය. රතුපාට බල්ලාද කරුණාවන්ත ගමරාළද දුක්මුසු ඉරියවුවක් පාන්නේයැයි නිමල්ට මොහොතකට සිතෙන්නට විය
පසුබිම..
එය නිමල්ට අලුත් වචනයක් නොවූ නමුත්. එය මේ මොහොතේ දැනගත් අලුත් වචනයක් සේ හැගී යන්නට විය. චිත්‍රයේ මිනිසුන්, සතුන්, ගහකොල හැරුනු කල අන් සියල්ල පසුබිමය. වැදගත්ම දේ නම් පසුබිමයි. පසුබිමට තද පාට හොද නැත. නිමල් සිතුවේය.
කොළපාට පසුබිමද ඇතුලුව මුලු චිත්‍රයම නිමල්ගේ දෑසින් බොදව යද්දී
"සජිත්ගේ පින්තූරය හෙට ඉදන් පන්තියේ හැමෝටම පේන්න ගහලා තියනවා."
ඈතින් ගලා එන්නක් සේ ඇසෙන උදුලා ටීචර්ගේ වදන් බොහෝ දුර සේ නිමල්ට හැඟිණ.
